WSTĘP

Ragdoll to niezwykła rasa. Przypisywano tym kotom kosmiczne pochodzenie, odporność na ból, zwiotczenie mięśni. Czy ragdolle faktycznie są szmacianymi lalkami?

Te wielkie koty o wspaniałych niebieskich oczach rzeczywiście mają niezwykły i przyjacielski charakter, ale są najnormalniejszymi na świecie kotami, jedynie temperament mają nieco inny. Obce są im wspinaczki po firankach i skakanie po szafkach. mimo swojej imponującej wielkości, kot ten jest wyjatkowo milutki w dotyku, gdy weźmie się go na ręce, pozwala się on chętnie pieścić.

HISTORIA

 Tak naprawdę Ann Baker prowadziła przemyślany plan hodowlany który miał umocnić zalety słodkiej Josephine takie jak uległość , łagodność i bezwzględne oddanie . Kształtując rasę hodowczyni prowadziła tzw. chów wsobny - inbred .
Podstawą hodowli były koty o imionach:
Blackie (syn Josephine)

Dady Warbucks (syn Josephine i kota rasy Święty kot Birmański)
Fugianna (córka Josephine i Dady Warbucksa )
Buckwheat (córka Josephine i Blackiego)
Kolejnym etapem było utrwalanie pożądanych cech poprzez parowanie Fugianny i Buckwheat z Dady Warbucksem który został pierwszym zarejestrowanym Ragdollem (nastąpiło to pod koniec 1966 roku) 

Ann Baker świadoma sukcesu jaki może odnieść wyhodowana przez nią rasa  w 1975 roku opatentowała nazwę Ragdoll (patent wygasł dopiero w 2005 roku), a także założyła własna organizację International Ragdoll Cat Association (IRCA). 

 W USA rasa zostałą zarejestrowana w 1966 roku , w UK w 1983.

 Ann Baker nieustannie pilnowała by rozwój rasy nie wymknął się jej z pod kontroli . Każdy hodowca chcący hodować Ragdolle musiał ściśle przestrzegać zasad i zaleceń . Jednocześnie na świecie mogło działać tylko dwanaście hodowli na zasadzie franczyzy. 

 Wszystkie te ograniczenia , a także trudna współpraca z twórczynią rasy spowodowały ,że rasa stawała się coraz mniej popularna i prawie zanikła. 

To, że rasa Ragdoll przetrwała zawdzięczamy dwójce hodowców,  byli to Laura i Denny Deyton .

Zakupili oni od Ann w 1969 dwa koty o imionach Rosie i Buddy. W późniejszych latach odkupili od innych hodowców jeszcze klika kotów (pochodzących od Ann Baker) i tak powstała hodowla Blossome Time. Początkowo próbowali współpracy z twórczynią rasy jednak ostatecznie w 1973 roku ich drogi się rozeszły.

1 lutego 1975 roku Deytonowie założyli The Ragdoll Society klub zrzeszający miłośników tej rasy z całego świata.

 

CHARAKTER

Ragdolle mocno przywiazują sie do człowieka i chętnie uczestniczą w życiu domowym. bardzo kochają swoich włascicieli, starają się być blisko nich. Gdy weźmie sie je na ręce, rozluźniają mięśnie i zachowują się jak bezgranicznie ufne dzieci. Ragdolle są kotkami niebywale inteligentnymi , reagującymi na imię oraz w spokoju przyjmujące nasze wyjaśnienia lub reprymendy. Łagodne w usposobieniu, zawsze chętne do zabawy, uwielbiają również wszelkie pieszczoty. Istotnym pozostaje fakt, iż charakter każdego ragdolla jest niepowtarzalny o czy, decydujemy my sami, wzajemnie kształtując wspólny świat. Koty te są ciche , a wydawane przez nie dźwięki przypominają delikatny płacz dziecka.

WYGLĄD

Koty ragdoll występują w trzech odmianach kolorystycznych : dwukolorowej, mitted i colorpoint.

Przy dwukolorowym futerku klatka piersiowa, brzuch i kończyny są białe, podczas gdy pyszczek, uszy i ogon są ciemne. Typową cechą jest symetryczne, odwrotnie ułożone białe V na czole.

Birmańskiego ojca przypomina odmiana mitted , dzięki swoim białym rękawiczkom. Białe są również pierś, kołnierz i broda.

Colourpoint ma mocno zabarwiona sierść. Kolor ciała powinien być o ton jaśniejszy niż łatki, ale ciemniejszy niż pierś, kołnierz i broda. Kolor punktów na ciele musi się wyraźnie wyróżniać.

PIELĘGNACJA

Futro ragdolli jest średniej długości o miękkiej i jedwabistej strukturze, a jeżeli koty są systematycznie czesane, nie jest ono kłopotliwe w utrzymaniu.  Sierść tych kotów bardzo rzadko ulega skołtunieniu. Aby ragdoll wyglądał ładnie wystarczy wyczesać go dokładnie raz w tygodniu.

 

Opracowane na podstawie wiadomości z :

"Leksykon Koty" wydanie 2008 r

" Kot" magazyn dla miłośników kotów Nr 4(8) kwiecień 2006 r.